کاشت ایمپلنت های دندانی و مصرف آنتی بیوتیک
کاشت ایمپلنت های دندانی و مصرف آنتی بیوتیک، برای جایگذاری ایمپلنت دندان در داخل استخوان فک جراحی صورت می گیرد. برای بیشتر افراد امری جزئی است و با موفقیت انجام می شود، اما برخی از افراد با رعایت نکردن بهداشت فردی و دهانی ممکن است در خطر ابتلا به عفونت باکتری بعد از جراحی قرار بگیرند. که در صورت پیوند استخوان به فک ممکن است منجر به شکستگی ایمپلنت شود. در این مقاله چگونگی کاشت ایمپلنت های دندانی و مصرف آنتی بیوتیک را بررسی می کنیم.
√ کاهش خطر عفونت لثه و فک
برای کاهش خطر عفونت لثه و فک، دندانپزشکان برای کسانی که در معرض خطر ابتلا به عفونت بعد از کاشت ایمپلنت دندان هستند، آنتی بیوتیک هایی را برای بهبود و درمان کامل بیماران در نظر گرفته اند. از نظر دندانپزشکان بهداشت دهان و دندان از ضرورت خاصی برخوردار است. بنابراین آنها توصیه می کنند، جهت پیشگیری از عوارض جانبی احتمالی، مصرف آنتی بیوتیک را تا پایان بهبودی ادامه دهند.
√ دستورالعمل های دندانپزشکان
مطالعه گسترده از 20،000 دریافت کننده ایمپلنت، نشان می دهد که سیگار کشیدن بر موفقیت ایمپلنت تاثیر می گذارد. مقاومت در برابر آنتی بیوتیک در میان بیماران مبتلا به بیماری لثه افزایش می یابد، سیگار می تواند خطر نارسایی ایمپلنت را افزایش دهد، تغذیه ممکن است بر روی بیماری های پريودنتال و درمان آن تأثیر داشته باشد و پريودنتيت با خطر بالقوه فشار خون همراه است.
پیام های کلیدی از چهار مطالعه علمی برتردر مورد ایمپلنت
این پیام های کلیدی چکیده چهار مقاله علمی برتر دندانپزشکی می باشد،که در EuroPerio9 در یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار شد، این کنفرانس به ریاست Sorren Jepsen، رئیس علمی EuroPerio9 توسط کارینJepsen دانشگاه بون، آلمان ارائه شده است که نشان دهنده مقاومت بیماران و جلوگیری از ورود میکروب به دهان و دندان می شود.
مقاومت آنتی بیوتیکی اهمیت زیادی برای دندانپزشکی دارد، زیرا نسبت آنتی بیوتیک تجویز شده که مربوط به دندانپزشکی است، بین 11 الی8٪ از کل (نروژ، کانادا، ایالات متحده آمریکا) است. در آلمان، این درصد در حدود 8.8٪ است.
استفاده غیر مجاز آنتی بیوتیک
در حال حاضر، بیشتر درمان آنتی بیوتیک پریودنتال بدون تجویز دندانپزشک استفاده شده است. یکی از خطرات این رویکرد این است که پاتوژنهای پریودنتال هدفدار مقاوم یا حساس به داروهای انتخاب شده آنتی بیوتیک هستند که بر اثربخشی درمان ضد میکروبی و افزایش خطر ابتلا به نارسایی های رفتاری تأثیر می گذارد.
اگر چه بسیاری از آزمایشات بالینی نشان داده است، که مصرف آنتی بیوتیک همراه با تمیز کردن دندانها ، بهبود بالینی بیشتری را خواهد داشت.
کنترل پریودنتیت دهانی
به گفته دندانپزشکان ما در اغلب موارد، پریودنتیت را می توان با درمانهای معمولی و درمان ریشه، و نیز بهبود اقدامات بهداشت دهان (کنترل عفونت داخل دهانی) مدیریت کرد. آنتی بیوتیک ها باید محدود شوند و فقط در موارد پریودنتیت شدید استفاده شوند. اگر آنتی بیوتیک ها برای بیماران مبتلا به پریودنتیت تجویز شود، آزمايش الگوهای حساسیت ضد میکروبی برای یک رویکرد هدفمند تر تشویق می شود.
سیگار بر ایمپلنت تاثیر می گذارد
برنارد پومر (آکادمی ایمپلنتولوژی دهان و دندان، وین، اتریش) درباره نحوه تاثیر سیگار بر موفقیت ایمپلنت های دندانی به نتایج زیر دست یافته است.
او با بررسی و مطالعه در مورد حدود 20 هزار دریافت کننده ایمپلنت به این نتیجه دست یافت که بیش از 90 دراصد از افراد جوان سیگاری به بیماری های پریودنتال مبتلا هستند. این افراد در معرض خطر ابتلا به شکستگی ایمپلنت در مقایسه با سالمندان هستند.
ما نتیجه می گیریم
ما نتیجه می گیریم، که سیگار کشیدن در درازمدت موفقیت ایمپلنت را در همه رده های سنی، بسیار کم می کند. در بیماران جوانتر (کمتر از 40 سال) با سابقه بیماری پریودنتال، سیگار کشیدن به شدت آنها را تحت تاثیر قرار می دهد و 5/5 درصد خطر ابتلا به نارسایی در مقایسه با افراد جوان سالم را افزایش می دهد.
متخصصین ایمپلنت ما می گویند: که با شروع زودهنگام پریودنتیت، معمولا یک نوع حالت تهاجمی با فلور باکتری های مضر همراه می شود. با این نتایج، تیم ما با توصیه های مراقبت از دهان و دندان می تواند بیماران را از خطر شکست ایمپلنت و عواقب سیگار کشیدن بر موفقیت ایمپلنت مطلع کند.
اهمیت تغذیه بعد از کاشت ایمپلنت
دبیر کل سازمان امنیت و همکاری اروپا (دانشگاه بیرمنگام، انگلستان) موضوع تغذیه و سلامت پریودنتال را مورد توجه قرار داد و با توجه به شواهد جدید، مطالعات اپیدمیولوژیک و تغذیه درکنترل بیماری پریودنتال بیماران نقش به سزایی داشته است.
رژیم غذایی کم قند
طبق تحقیقات به عمل آمده و استفاده از یک مدل تجربی نشان می دهد زمانی که شرکت کنندگان از رژیم غذایی با میزان کربوهیدرات بالا تغذیه کرده اند، در مقایسه با کسانی که رژیم غذایی کم قند استفاده کردند، میزان خونریزی لثه آنها بیشتر است.
کاهش خونریزی با رژیم غذایی
تحقیق در مورد داوطلبان رژیم غذایی حاوی: فیبر، ضد اکسیدان و روغن ماهی، قند های تصفیه شده، نشان داده که سطح پلاك ها پاتوژن های پریودنتال کلاسیک در بیوفیلم به طور قابل ملاحظه ای کنترل شده است. و به طور غیر منتظره، باعث کاهش خونریزی لثه، از 35٪ به 13٪ شده است.
کنترل التهاب با رژیم غذایی
این مطالعات نقش مهمی در تغذیه و کنترل التهاب بیماری لثه دارد. با این حال، تا به امروز، مکانیسم دقیق این اثرات غذایی هنوز به طور کامل روشن نشده است. مداخلات تغذیه ای ممکن است به مدیریت بیماری های التهابی مانند پریودنتیت کمک کند اما درک پیشینه ژنتیکی هر فرد در دوران درمان بسیار مهم است.
رژیم غذایی مختص بیماران
متخصصان بهداشت دهان و دندان ما “با خیال راحت توصیه می کنند” که بیماران میزان مصرف ماهی، فیبر، میوه و سبزیجات ماهی را افزایش دهند و میزان شکر های تصفیه شده را به عنوان بخشی از یک دوره پیشگیری و درمان پریودنتال کاهش دهند.
پریودنتیت و فشار خون بالا
طبق مطالعات دندانپزشکی در ارتباط با پریودنتیت و احتمال افزایش فشار خون و کاهش فشار خون پس از درمان پریودنتال را نشان داده است. از آنجایی که میکروارگانیسم ها باعث التهاب در بیماری های لثه و التهاب موضعی، منجر به آسیب رساندن رگ های خونی می شود.
اگر اثبات شود که ارتباط بین بیماری پریودنتال و فشار خون بالا وجود دارد و این یک علت عصبی است، این امر به ما امکان می دهد تا در تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری های دهان عمل کنیم تا به نوبه خود از عوارض ویرانگر ناشی از فشار خون بالا جلوگیری و پیشگیری شود.
جلوگیری از آلوده شدن دهان
حفره دهان، قبل از شستشو، یک محیط آلوده است. با استفاده از تکنیک استریل و لباس جراحی استریل، و دستکش از ورود هر پاتوژن خارجی و باکتری به محیط لثه جلوگیری شود.
درمان آنتی بیوتیک قبل از درمان
درمان آنتی بیوتیک قبل از درمان، از جمله شستشوی کلرهگزیدین، که یک فرم موضعی درمان آنتی بیوتیک است، به بیمار کمک می کند تا محیط دهان و دندان باکتری زدایی شود، و به روند بهبودی کمک کند.
درمان آنتی بیوتیک بعد از جراحی
درمان آنتی بیوتیک بعد از جراحی برای بیمارانی که در معرض باکتری محیط زیست هستند، مانند: کاشت چندین ایمپلنت یا زمانی که فضاهای عمیق ایجاد شده است، مانند افزایش سینوس و پیوند استخوان لازم است که بیماران، به علت مشکلات سیستمی، با عفونت لثه مقابله می کنند.
هنگام قرار گرفتن استخوان در محيط دهان، باکتري ها براي وارد شدن به ناحیه جراحي شده فعال مي شوند و مکانيزم هاي دفاعي بيماران براي از بين بردن اين عفونت و حفظ اين وضعيت باید مقابله کنند، تا زمانيکه روند اصلاح شده به اندازه کافي پيش رفته باشد و از نفوذ باکتري به زخم جلوگیری کند.
پیشگیری از عفونت دهان قبل و بعد از جراحی
با استفاده از دهانشو و شستشوی کلرهگزیدین قبل و بعد از جراحی، با مصرف آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط دندانپزشک مربوطه از ورود هر گونه باکتری جلوگیری می شود. شستشوی پس از جراحی با کلرهگزیدین، به جای آنتی بیوتیک های سیستمیک، ابزار بسیار مفیدتری برای کنترل میکروبیولویت خوراکی را فراهم می کند و باید در همه موارد مورد استفاده قرار گیرد، مگر اینکه یک داروی خاص ضد انسداد وجود داشته باشد.
